13 Ιουλ 2014

Μυθολογιονομικά #2: Αίτηση της Θέτιδας για ρύθμιση επικοινωνίας με τον Αχιλλέα

ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΠΟΛΥΜΕΛΟΥΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟΥ ΑΔΟΥ,
ΑΠΑΡΤΙΖΟΜΕΝΟΥ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΙΣΟΒΙΟΥΣ ΔΙΚΑΣΤΕΣ ΜΙΝΩΑ,


ΑΙΑΚΟ ΚΑΙ ΡΑΔΑΜΑΝΘΥ


ΑΙΤΗΣΗ
Της Θέτιδας, θυγατέρας Νηρέως, κατοίκου και θεάς της βαθιάς, γαλάζιας θάλασσας
ΚΑΤΑ
Του Πηλέα Μυρμιδόνος, υιού του Αιακού, κατοίκου και βασιλέα Φθίας
__________
Τέλεσα με τον καθ'ου η παρούσα αίτησή μου, νόμιμο γάμο τη νύχτα με πανσέληνο του μηνός Θαργηλιώνος 2400 π.Χ., σύμφωνα με τους κανόνες της Παγανιστικής Θρησκείας, στην ακτή Σηπιάς (ανατολικό Πήλιο). Από το γάμο μας αυτό αποκτήσαμε στις 2 Εκατομβαιώνος 2399 π.Χ. ένα τέκνο, τον Αχιλλέα, ηλικίας σήμερα έξι ετών. Από τον πρώτο χρόνο του γάμου μας η έγγαμη συμβίωσή μας με τον καθ’ού δεν ήταν αρμονική, λόγω του δύστροπου χαρακτήρα του και ήταν συχνές οι μεταξύ μας διενέξεις και προστριβές.
Ειδικότερα, ο καθ' ου η αίτησή μου, δεδομένου ότι αφενός ήταν θνητός και αφετέρου με παντρεύτηκε μετά από συνοικέσιο, κατά λανθασμένη υπόδειξιν της μάντιδος Θέμιδος (κατά της οποίας και εκκρεμεί η από 6 Εκατομβαιώνος 2395 π.Χ. αγωγή μας στο Δικαστήριό Σας με αίτημα την επιδίκαση αποζημίωσης για παράβαση συμβατικής υποχρέωσης), με αντιμετώπιζε με ζήλεια και περιφρόνηση, προκειμένου να με υποβιβάσει στο επίπεδό του.
Αρχικά υπέμενα τον εριστικό χαρακτήρα του κυρίως για χάρη του γιού μας και συνιστούσα στο σύζυγό μου να βελτιώσει τη συμπεριφορά του για να μη χαλάσει ο γάμος μας. Ο καθ’ού όμως εξακολουθούσε την απαράδεκτη και αντισυζυγική συμπεριφορά του. Αποκορύφωμα δε της ως άνω απαράδεκτη συμπεριφοράς ήταν η βίαιη αποτροπή μου να κάνω αθάνατο τον υιό μας, καθώς ο καθ' ου η αίτηση διέκοψε βίαια την τελετή της αθανασίας, αρπάζοντας κυριολεκτικά το τέκνο μας από τα χέρια μου τη στιγμή που το κρατούσα πάνω από το Ιερόν Πυρ. Από εκείνο το σημείο και έπειτα οι μεταξύ μας σχέσεις κλονίσθηκαν σοβαρά και η μεταξύ μας συμβίωση κατέστη πλέον αδύνατη.
Για το λόγο αυτό, αφού προηγήθηκαν συζητήσεις μεταξύ μας αποφασίσαμε να λύσουμε από κοινού τον μεταξύ μας γάμο με συναινετικό διαζύγιο. Και ενώ ευρισκόμασταν σε συζητήσεις για το θέμα ρύθμισης της επιμέλειας του τέκνου μας και της επικοινωνίας με αυτό και επρόκειτο να υπογραφεί και σχετικό συμφωνητικό, μου κοινοποιήθηκε η υπ' αριθμ. 25/2394 αίτηση του καθ'ου, ενώπιον του Δικαστηρίου Σας, με την οποία ζητούσε να διαταχθεί από το Δικαστήριο η μετοίκησή μου από την συζυγική κατοικία και να ανατεθεί σε αυτόν η προσωρινή επιμέλεια του γιού μας Αχιλλέα.
Επιθυμώντας και πάλι να βρεθεί μία λύση ως υπεύθυνη μητέρα απέναντι στο γιό μου, τον οποίο δεν επιθυμούσα να καταστήσω κοινωνό νέων εντάσεων και διενέξεων και μάλιστα δικαστικών συμφώνησα τη μετοίκηση μου, για την οποία ουδεμία αντίρρηση είχα, αφού από την πλευρά μου θεωρούσα τη συμβίωσή μου με τον καθ' ου αφόρητη και αδύνατη, και την ανάθεση της επιμέλειας του ανήλικου τέκνου μας στον καθ' ου. Κατά τη δικάσιμο της παραπάνω αιτήσεως του καθ' ου Ενώπιον του Δικαστηρίου Σας, υπογράψαμε το από 9 Θαργηλιώνος 2394 π.Χ. πρακτικό συμβιβασμού, το οποίο υποβάλαμε στο Δικαστήριό Σας, το οποίο κατόπιν αυτού και με την υπ’αριθμόν 6363/2394 απόφασή του ανέθεσε την προσωρινή επιμέλεια του τέκνου μας στον καθ' ου.
Ο καθ'ου, όμως, αμέσως μετά την έκδοση της παραπάνω απόφασης και μέχρι σήμερα αρνείται να επιτρέψει την οποιαδήποτε επικοινωνία μου με τον ανήλικο γιό μας Αχιλλέα, κατά παράβαση των μεταξύ μας συμφωνηθέντων. Περαιτέρω, έχει στείλει το γιο μας στο βουνό του Πηλίου, για να εκπαιδευθεί δήθεν πλάι στον Κένταυρο Χείρωνα, με αποτέλεσμα να καθίσταται αδύνατη οποιαδήποτε απόπειρά μου να του τηλεφωνήσω, δεδομένου ότι στο σημείο που βρίσκεται η κατασκήνωση του Χείρωνα δεν υπάρχει καν σήμα κινητής τηλεφωνίας.
Τέλος, ζητώ την εξαίρεση του Δικαστή εξ υμών Αιακού κατά την εκδίκαση της παρούσας αίτησής μου σύμφωνα με το άρ. 52 περ. Β του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, δεδομένου ότι είναι πατέρας του τέως συζύγου μου Πηλέως.
Επειδή, σύμφωνα με το άρθρο 1520 ΑΚ, όπως ισχύει σήμερα, ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το παιδί, διατηρεί το δικαίωμα της προσωπικής επικοιωνίας με αυτό, οι δε γονείς δεν έχουν δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του παιδιού με τους απώτερους ανιόντες του.
Επειδή ο καθ'ου αρνείται να μου επιτρέψει την επικοινωνία με τον ανήλικο γιό μου, θα πρέπει επομένως με δικαστική απόφαση να καθοριστεί ο τρόπος επικοινωνίας με το ανήλικο.
Επειδή η αίτησή μου είναι νόμιμη βάσιμη και αληθινή.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Και με την επιφύλαξη κάθε νομίμου δικαιώματός μου
ΖΗΤΩ
  1. Να γίνει δεκτή η υπό κρίση αίτησή μου.
  2. Να εξαιρεθεί ο Δικαστής Αιακός από τη σύνθεση του Δικαστηρίου Σας κατά την εκδίκαση της αίτησής μου.
  3. Να καθοριστεί ο τρόπος επικοινωνίας μου με το ανήλικο ως εξής α) Κάθε Τετάρτη απόγευμα από ώρα 17.00 έως 20.00 β) κάθε δεύτερο Σαββατοκύριακό από ώρα 10.00 του Σαββάτου έως ώρα 21.00 της Κυριακής γ) κατά τις εορτές του Πάσχα και επί μία εβδομάδα από την Κυριακή των Βαίων και από ώρα 17.00 μέχρι Μ. Σάββατο και ώρα 17.00. δ) κατά τις εορτές των Χριστουγέννων - Νέου έτους από ώρα 17.00 της παραμονής των Χριστουγέννων έως ώρα 17.00 της παραμονής του νέου έτους) ολόκληρο το μήνα Ιούλιο κάθε έτους. Για τον δεύτερο και τρίτη από εμάς ένα απόγευμα την εβδομάδα και από ώρα 17.00 έως ώρα 21.00. 4
  4. Να υποχρεωθεί ο καθ’ού να μου παραδίδει τον ανήλικο κατά το χρόνο έναρξης της κάθε επικοινωνίας μας έξω από την κατοικία του και να είναι έτοιμος να το παραλάβει πάλι κατά το χρόνο λήξης της στον ίδιο τόπο.
  5. Να απειληθεί κατά του καθ’ου χρηματική ποινή 100.000 μνες για κάθε παράβαση των διατάξεων της αποφάσεως που θα εκδοθεί.
  6. Να καταδικασθεί ο καθ’ου στην δικαστική μου δαπάνη.


Βαθιά γαλάζια θάλασσα, 3 Γαμηλιώνος 2393 π.Χ.
Η πληρεξούσια δικηγόρος




Για το υπόδειγμα του δικογράφου, κλικ εδώ.

20 Μαΐ 2014

μπορεί να φταίει και ο πληθυντικός

(Διαβάζεται με αυτό το soundtrack:)





Δευτέρα απόγευμα και γυρνώντας σπίτι περνάω από μια μικρή πλατεία.
Δίπλα σε ένα δέντρο έχει μαζευτεί μια παρέα παιδιών.

"Να σας πούμε λίγο;"
"Παρακαλώ".
"Μήπως ξέρετε ένα κτηνίατρο;"
Μου δείχνουν κάτι στο έδαφος. Ένα γατάκι μικρό, με φαγωμένη την ουρά του, ίσως και ένα τμήμα του ποδιού κείτεται καταγής. Αναπνέει με δυσκολία.
Δυστυχώς, δεν ξέρω.

"Δυστυχώς, δεν ξέρω.", τους απαντάω. "Αλλά γιατί δεν πάτε στο φαρμακείο απέναντι; Όλο και θα μπορούν να σας βοηθήσουν".
Τα πιτσιρίκια είναι 8-11 ετών, σίγουρα δημοτικό. 
"Να εκεί είναι τώρα ο φίλος μας και ρωτάει", λένε. Και μετά, με αγωνία, με ξαναρωτάνε: "Λέτε να ζήσει;"
"Θα σας πει ο ειδικός" τους λέω. Τι να πω; Ξέρω δα πώς είναι να σε γεμίζουν ελπίδες και μετά αυτές να καταστρέφονται.... Ή ίσως να μεγάλωσα κι εγώ. Μπορεί να φταίει και ο πληθυντικός.

Δεν είμαι, όμως, η μόνη σκεπτικίστρια. Ένα μέλος της ομάδας, ένα αγοράκι, λέει με χαμηλή φωνή:
"Παιδιά, δε νομίζω ότι θα τα καταφέρει...."
Τότε γίνεται κάτι περίεργο. Όλοι οι υπόλοιποι, από εκεί που ήταν κοντά του, απομακρύνονται.

"Μην είσαι τόσο απαισιόδοξος!" του λέει ένα κοριτσάκι.
("Απαισιόδοξος". "Δε νομίζω ότι θα τα καταφέρει". Πόσο περίεργο είναι να ακούς τέτοια λόγια από τόσο μικρά στόματα!)
Ο πιτσιρικάς, μετανιωμένος (άραγε που είναι τόσο απαισιόδοξος ή που τον απομόνωσαν ή υπόλοιποι), μεταστρέφεται:
"Τώρα που το λέτε, ναι, γιατί να μην τα καταφέρει;"

Εγώ χαμογελάω. Πάνω στην ώρα, εμφανίζεται και ο φίλος τους από το φαρμακείο. Έρχεται τρέχοντας προς τα εμάς και ανεμίζει θριαμβευτικά ένα χαρτάκι στο χέρι.
Κραυγές χαράς γεμίζουν τον αέρα.
"Βρήκε κτηνίατρο! Βρήκε κτηνίατρο!". Και όλες αυτές οι φωνές με κάνουν να νιώθω πολλά ψυχολογικά κιλά και πολλά χρόνια ελαφρύτερη και ναι, μέχρι κι εγώ πιστεύω ότι ναι, -γιατί όχι;- όλα θα πάνε καλά.

Γιατί όχι!

Κάπου εκεί τα άφησα. Δεν έμαθα τι έγινε.
Αυτό που έμαθα όμως είναι ότι μπορείς να μάθεις απίστευτα πολλά πράγματα από τα παιδιά (όταν δεν υπάρχουν μεγάλοι τριγύρω).

Όσο για το γατάκι, αυτό σίγουρα ήταν σε καλά χέρια. Σίγουρα καλύτερα από τα δικά μου ή οποιουδήποτε "βιαστικού" ενήλικα.
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...