Άλμπατρος και κρασοφαντάσματα

God save thee, ancient Mariner

From the fiends, that plague thee thus

Why look'st thou so ? - With my cross-bow

I shot the ALBATROSS.

...

Ah. well a-day. what evil looks

Had I from old and young

Instead of the cross, the Albatross

About my neck was hung.

(Samuel Taylor Coleridge,

“The rime of the ancient mariner")

Βγαίνω έξω, και στο δρόμο σέρνεται θυμός και στενοχώρια. Βήματα βαριά, σαν να έχει χυθεί μολύβι στις σόλες. Σαν να φοράμε όλοι μπότες αντί για πέδιλα. Μάη μήνα. Στο δρόμο που καίει.
Το κεφάλι σκυφτό, δεμένο σακί στο λαιμό, ένα ψόφιο άλμπατρος μέσα. Οι δυσκολίες. Μεγάλα φτερά – τέσσερα μέτρα το γαμίδι, όλο μέσα, κι εσύ το κουβαλάς.
Γυρνάω στο σπίτι γρήγορα, πόνος στην κοιλιά, όχι άλλο αίμα στο δρόμο, σπίτι.

Εκεί άλλος, διαφορετικός μικρόκοσμος, άλλα άλμπατρος. Τι θα φάμε σήμερα και τι θα φάμε αύριο, τι θα πάρεις απο το μάρκετ και τι θα κάνεις. Εδώ ο κόσμος χάνεται και ο χρυσός λωτός κουνάει τα κουδούνια της ζώνης του.

Παρένθεση, ξέχασα πως δεν είσαι στο μυαλό μου. Ξεχνάω πολλά τώρα τελευταία. Στην “Ιστορία του σεξ”, που λες, λοιπόν, που υποτιτλίζω για εξάσκηση και για να δουλεύω το μυαλό μου, ή για να το ξεκουράζω όταν το βιβλίο αρχίζει να πονάει, λέει για τους ταοϊστές ότι είχαν πολλές σεξουαλικές μεταφορές. Χρυσοί λωτοί και κορμοί από νεφρίτη κάνουν ό,τι κάνουν ταμουνιάκιοιπούτσοι. Όταν η γυναίκα η χρυσολωτεμένη κουνάει τα κουδούνια στη ζώνη της, είναι από πάνω. Κάουγκερλ κι έτσι, όπως λέμε εμείς. Ποίηση της ποιήσεως για την παλαιότερη πράξη του κόσμου. Ωραία ήταν. Και οι καουμπόηδες καλοί είναι.

Μεταφράζω την ιστορία του σεξ και το σεξ έχει γίνει ιστορία. Καλύτερα έτσι. Θα προτιμήσω την ποίηση μια φορά στη ζωή μου. Ξέρεις, κάποτε δεν ήμασταν έτσι. Είχαμε ξεπεράσει την ποίηση, είχαμε φτάσει σχεδόν στη θεουργία. Ήμασταν η Ιστάρ και ο Τούθμωσις, ταξίδι στη Μεσοτοπαμία σε κρεβάτια που μυρίζουν μέλι. Κάποτε αγαπούσαμε. Μετά πληγωθήκαμε και είπαμε να μην το ξαναπροσπαθήσουμε, γιατί κλάψαμε. Στο λαιμό μας είχε γεννηθεί το πρώτο μας άλμπατρος, και πάλευε για το πρώτο του σκουλήκι.

Όχι πως και στις Μεσοποταμίες και τις αρχαίες Ινδίες το έπαιζαν ιππότες. Ήταν κάτι τυπάδες, οι nagaraka, κοσμικοί νέοι της καλής κοινωνίας, που φλέρταραν τις κοπελίτσες με ψεύτικα λόγια αγάπης, τα οποία τους τα έλεγαν ειδικά εκπαιδευμένοι παπαγάλοι. Μεγάλη επιτυχία οι nagaraka. Από εκεί ίσως να έβγαλαν οι κοπελίτσες το “μακριά απο nagaraka, γιατί θα σου βγει malaka”.

Αστειάκια. Όπως και 'χει, αρκετά με τους παπαγάλους, πολύ φανταχτερό πούπουλο για το τίποτα. Άσε που ήδη έχουμε άλμπατρος, πτηνοτροφείο θα ανοίξουμε;

Κρασί. Και ο Lynch να με λυντσάρει με βρώμικο industrial blues. Φαντάσματα ξεπροβάλλουν, που παρά την άϋλη υπόστασή τους είναι στην πίσσα και στα πούπουλα. Φαντάσματα που κανείς ghost-buster δε θα παγιδεύσει, γιατί θα του κοπανήσω το άλμπατρός μου στο κεφάλι.

Άντε γαμήσου, Τούθμωσι. Δεν ήσουν ποτέ παπαγάλος, αλλά πέταξες κι εσύ μακριά μόλις με είχες κάνει θεά. Σήμερα σου γκρινιάζω, γιατί άφησες το άλμπατρός σου να κρώξει κάποτε τόσο δυνατά, που ήρθαν κι άλλα άλμπατρος και πέταξαν μαζί, τραβώντας σε από πίσω τους. Και πετάς και ταξιδεύεις μόνος σου, χαμένος μέσα σε ένα σμήνος θαλασσοπούλια.

Άντε γαμήσου, Τούθμωσι. Σήμερα σου γκρινιάζω, μη φοβάσαι, αν τυχόν φοβάσαι, μόνο λίγο είναι και μόνο σήμερα. Θα μου περάσει αύριο. Σε θυμάμαι συχνά αυτές τις μέρες γιατί ξύνω και ξαναξύνω πράγματα, για να θυμηθώ ότι, παρά τα γαμημένα άλμπατρος και λοιπά θαλασσοπούλια και παραδεισοπούλια, υπάρχουν και όμορφα πράγματα στη ζωή.
Σε θυμάμαι γιατί σε τρεις μέρες κλείνω ένα τέταρτο του αιώνα (πώς λέμε ένα τέταρτο του κιλού κιμά), και ψάχνω να βρω έναν τρόπο να μη γίνω κιμάς από τις κουτσουλιές.
Σε θυμάμαι γιατί πολύ θα ήθελα να ακούσω το χνούδι της φωνής σου, που με γρατζουνάει σαν νύχι άλμπατρος, ακόμα κι αν μου 'λεγες “ώχου ρε παιδάκι μου”.

Αλλά εσύ πετάς με τα δικά σου πουλιά και δε θα το μάθεις, κι ίσως είναι καλύτερα. Τα κουτσουλημένα αγάλματα ξεχασμένων θεαινών δεν είναι και το καλύτερο θέαμα.

Παρόλα αυτά, άντε γαμήσου Τούθμωσι. Γιατί, αν και θα μου έχουν περάσει όλα αυτά αύριο, γιατί πρέπει να είμαι δυνατή με τις κουτσουλιές και τα άλμπατρος, τις μπότες καλοκαιριάτικα και τους ματωμένους δρόμους, και το hangover που θα 'χω κονομήσει, παρόλα αυτά λοιπόν, σήμερα μου λείπεις.