Πάνω στο τραπέζι της βεράντας βρίσκονται δύο τσίγκινες κούπες. Η μία κούπα έχει ζωγραφισμένη πάνω της μια γάτα κόκκινη, με κίτρινες βούλες και γαλάζια πόδια.
Η δεύτερη κούπα έχει πάνω της την Πράγα, με τα κόκκινα, κίτρινα και γαλάζια της σπιτάκια.
Η γάτα στην κούπα με τη γάτα κοιτά την Πράγα στην κούπα με την Πράγα με ενδιαφέρον, σαν να καραδοκεί για κάτι.
Στην Πράγα, σιωπή· οι κάτοικοί της έχουν κλειδαμπαρωθεί στα σπίτια τους φοβούμενοι τη γάτα και οι δρόμοι της Πράγας είναι ερημικοί.
Καμιά φορά, οι αχνοί του καφέ που πέφτει μέσα στην κούπα με την Πράγα σηκώνουν τυφώνες πάνω από την πόλη. Ξηλώνουν τα κόκκινα, κίτρινα και γαλάζια σπιτάκια και παρασύρουν τους κατοίκους της έξω απ' την κούπα.
Καθώς η άχνα του καφέ διαλύεται στον αέρα, κάποιοι άτυχοι κάτοικοι της Πράγας στροβιλίζονται και πέφτουν στην κούπα με τη γατα.
Θρήνος κι οδυρμός πέφτει τότε στην Πράγα!
Βγαίνουν οι άνθρωποι από τα σπίτια και κλαίνε για τους χαμένους τους συντρόφους, επισκευάζοντας τα κόκκινα, κίτρινα και γαλάζια σπιτάκια τους.
Βλέπετε, οι Πραγινοί έχουν τους άτυχους συμπατριώτες τους ήδη ξεγραμμένους.
Κι όμως, αυτοί που πέφτουν στην κούπα με τη γάτα είναι τελικά οι πιο τυχεροί, γιατί ζουν ευτυχισμένοι συντροφιά με τη γάτα.
Στο κάτω-κάτω, κι αυτή λίγη παρέα θέλει.
Ενώ όσοι μένουνε στην Πράγα είναι πραγματικά καταδικασμένοι.
Γιατί, βλέπετε, η Πράγα δεν υπάρχει στην πραγματικότητα, παρά μονάχα σε μια τσίγκινη κούπα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου