Είχα πολύ καιρό να σε δω.
Κι εκεί που νόμιζα ότι σε είχα πια ξεχάσει, να 'σαι.
Παλλόμενος κι ηλεκτρικός, όπως σε θυμόμουν.
Κι εγώ να γίνομαι απλή, αέρινη και λίγο αυστηρή
όπως μ' αγάπησες - κι όπως με μίσησες.
Εσύ χαμηλώνεις το βλέμμα.
Εγώ αλλάζω δρόμο.
Εσύ θα πας δεξιά, εγώ αριστερά. Ή το αντίθετο. Δεν έχει σημασία.
Σημασία έχει που βρισκόμαστε κατάματα στον ήλιο.
“'Οταν βρεθούμε ξανά κατάματα στον ήλιο, οι σκιές μας θα ενωθούν για πάντα”, είχες πει κάποτε, ήταν σούρουπο θυμάμαι κι ήμασταν αγκαλιά κι οι σκιές μας το ίδιο.
Δεν το πίστευες.. Ακόμη κι εγώ είχα γελάσει.
Οι σκιές μας ξεφυτρώνουν πίσω μας από τον ήλιο, νεογέννητες και τέλεια παραλληλισμένες.
Δεν το περίμενα ότι θα σε ξαναδώ, ούτε εσύ.
Κάνουμε είκοσι βήματα. Εγώ δεξιά, εσύ αριστερά. 'Η το αντίθετο.
Κι όσο απομακρυνόμαστε, τόσο εκείνες πλησιάζουν.
Ακόμα ένα βήμα εμείς. Ακόμη ένα εκείνες.
Κάτι με τραβάει στην πλάτη, λίγο ενοχλητικό, αλλά μπορώ να το πολεμήσω.
Μπορώ να τα πολεμήσω όλα πια.
'Αλλο ένα βήμα εγώ. Εσύ. Οι σκιές.
Είναι τώρα δίπλα-δίπλα.
'Ενα ακόμα βήμα.Το τράβηγμα γίνεται πόνος.
Δεν πρέπει να κοιτάξω πίσω.
Γυρίζω το κεφάλι και κοιτάω πίσω.
Η σκιά μου απλώνει τα χέρια της στη σκιά σου, που την πιάνει από τη μέση και τη σηκώνει ψηλά.
Τα μάτια σου καρφώνονται στα δικά μου, γεμάτα δάκρυα αγωνίας.
Οι σκιές έχουν αγκαλιαστεί τόσο σφιχτά, που έχουν γίνει ένα.
Πρέπει να προχωρήσουμε. Μπροστά.
Κι έτσι όπως κάνουμε το τελευταίο βήμα, οι σκιές σκίζονται από μας.
Είμαστε πια ελεύθεροι.
Είναι περίεργα χωρίς τη σκιά μου.
Δεν πονάει.
Είναι σαν να μην υπάρχω.
Δεν ξέρω αν είναι επειδή έφυγε η σκιά μου.
'Η επειδή πήρε την καρδιά μου μαζί.
7 σχόλια:
Ti periergi auti i aisthisi tis aniparksias...Oi skies den katalavainoun.O xronos pernaei kai ta pragmata allazoun.I simvouli pou dino se mena einai na min fovasai na proxoras mprosta na fovasai omos otan den proxoras katholou...
Μου σφίχτηκε η ψυχή μου Pooka μου.
Μπράβο σου που έγραψες κάτι τέτοιο. Είμαι μάλλον σίγουρος οτι νιώθεις σαφώς καλύτερα τώρα που έγραψες κάτι τέτοιο.
Σαν να εξορκίζεις πράγματα απο μέσα σου μς αυτό τον τρόπο.
Εύχομαι να βρείς την σκιά σου γρήγορα, πολύ γρήγορα. Μην μείνεις χωρίς σκιά. Θυμάσαι την μορφή που είχαν οι νεκροί στον Άδη. Σκιές χωρίς τις σκιές τους.
A hug, a kiss and a shed tear I bind in a spell to create a give you a new shadow.
Pooka συγκινημένο που ανησυχήσατε και προβληματιστήκατε. Επίσης Pooka δεν ξέρει αν αυτό που θα πει θα σας χαροποιήσει ή θα σας ξενερώσει, αλλά ήταν απλά μια ιστορία. =)
Η σκιά μου είναι εδώ, δεν έχει κάνει απόπειρα να μου την κάνει προς το παρόν, και τώρα χορεύει στον τοίχο γιατί ακούμε μπλουζ που μας αρέσουν.
Σας ευχαριστούμε όμως πολύ πολύ για το ενδιαφέρον και τα καλά σας λόγια!
@ otheos: Γιατί να μην καταλαβαίνουν οι Σκιές; Υπήρξαμε ποτέ Σκιά για να το ξέρουμε; Κι επίσης, όταν κάποιος λέει ότι θα προχωρήσει άραγε κάνει βήματα μπροστά ή απλά κρύβεται;
@ Mutus Liber: Δεεεεεν ήθελα να σε τρομάξω. Για μένα εννοώ:P Αν τρόμαξες λόγω της ιστορίας, καλώς (Pooka τρίβει χέρια χαιρέκακα:P) Αν πάντως χρειαστώ κάποιο από τα θαυματουργά σου spell, I'll let you know! And know it for sure. :)
Τρόμαξα πολύ με την ιστορία. Μου φάνηκε πολύ τρομακτική ιστορία. Ίσως γιατί μου θύμισε πράγματα πολύ περίεργα και σκοτεινά.
Για σένα δεν φοβήθηκα, είμουν αισιόδοξος. Αν όντως είχε συμβεί σε εσένα κάτι τέτοιο τότε το γεγονός ότι έγραψες το συγκεκριμένο post για μένα σήμαινε τον εξορκισμό του μέσα σου, κάτι που είναι καλό (για εμένα τουλάχιστον)
Take care Pooka. Τα spells θα είναι σε καλή τιμή μιας και είσαι φίλη. (Μην βγεί και κακό όνομα για την υπόλοιπη πελατεία!)
Φιλιά!
Τι σκοτεινό σου θύμισε καλό μου; σε κυνήγησε καμια παρανοητική οντότητα ποτέ (νομίζω έτσι τα λένε εκείνα τα σκοτεινά out-of-nowhere thingies)? :P
Χμμμμμ οκ οκ, θα μετρήσω τα GP μου και θα σου πω. :P
Φοβερές εικόνες έφερε το Pooka στο μυαλό μου... Ανατρίχιασα πρωί, πρωί... Να 'σαι καλά :)
Pooka χαίρεται που σας ανατριχιάζει, έστω και πρωινιάτικα. =)
Καλημέρα!
Δημοσίευση σχολίου