Κι εγώ σ'αγαπώ, Μαρία Αλιφέρη

Έχω πάνω από μήνα να γράψω, λόγω της έλλειψης ίντερνετ, διάθεσης, και χρόνου, αλλά σήμερα θα σας αποζημιώσω. Δεν το κάνω βέβαια από την καλή μου την καρδιά, αλλά επειδή 1. γύρισα σήμερα Αθήνα και ήταν κλειστά τα σουπερμάρκετ, ως εκ τούτου δεν έχω τίποτα στο ψυγείο και πρέπει να ξεχάσω την πείνα μου κάπως, 2. θα έπρεπε τώρα να ΕΡΓΑΖΟΜΑΙ οργανώνοντας το PORTFOLIO μου γιατί έχω τρεξιματάκια την βδομάδα που έρχεται, αλλά δε βαριέσαι; Πρώτη μέρα στο πουκόσπιτο είναι αυτή και με το γυρισμό αρχίζει το τριγύρισμα των εμπειριών και των σκέψεων από τις μέρες που πέρασαν και, γκρούνγκου-γκρούνγκου τα γρανάζια του μυαλού, άντε να συγκεντρωθείς.

Επίσης, είχα σημειώσει αρκετές σκέψεις για διάφορα πράγματα, αλλά έχω καιρό να γράψω αφενός, βαριέμαι να τα περνάω στον υπολογιστή αφετέρου, οπότε θα σας πω για πολύ πιο light πραγματάκια σήμερα, να αποφύγουμε μεγάλες απώλειες θερμίδων στις εγκεφαλικές συνάψεις λόγω επεξεργασίας δεδομένων.
Και θα τα πω σε μορφή λίστας, επειδή αυτό τον καιρό έχω καεί με διάφορα sites με λίστες:

ΛΙΣΤΑ 1: ΜΕ ΤΙ ΕΧΩ ΚΑΕΙ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ
1. Sites με λίστες: ο καλύτερος τρόπος να μαθαίνεις ό,τι πιο συναρπαστικό, περίεργο και άχρηστο υπάρχει, να ξεκινάς ωραία τη μέρα σου σκιζόμενος στα γέλια, με καφέ και τσιγαράκι, και να κάνεις φιγούρα/σπαμμάρεις/τρολλάρεις τους φίλους σου για/με αυτά που έμαθες. Ο παράδεισος του σπασίκλα που σέβεται τον εαυτό του και τον τίτλο που φέρει, διότι έχουμε κι ένα όνομα στην πιάτσα.
2. Με τη μουσική των Yeasayer και τα πιο-παλιά-από-το-χάρο μπλουζ-με-μπάντζο (πολλές παύλες, ρε παιδί μου) του Dock Boggs, και τα πιο νέα, αλκοολοποτισμένα και σκοτοβουτηγμένα νεότερα μπλουζ των Lyman Family. Επίσης με την ζαχαρένια παράνοια των DVAR (thanks, Αναστασία!).
3. Με το tvtropes.org (thanks, Hartoman!) , όπου απαριθμούνται, αναλύονται και καυτηριάζονται ασύστολα όλα μα όλα μα όλα μα όλα μα όλα μα όλα μα όλα μα όλα μα όλα μα όλα μα όλα μα όλα μα όλα μα όλα μα όλα μα όλα μα όλα μα όλα μα όλα μα όλα τα κλισέ σε ταινίες, τηλεοπτικές σειρές, βιβλία και κόμικς.


ΛΙΣΤΑ 2: ΟΙ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΤΩΝ ΔΙΑΚΟΠΩΝ
1. Σύσσωμη η οικογένεια πάνω από ένα παζλ 1000 κομματιών. Το φτιάξαμε σε 24 ώρες. Και θέλαμε κι άλλο.
2. Η πρόβα των παιδιών της ομάδας Aniline, όπου πρώτη φορά είδα πώς στέκονταν τα κείμενά μου στην παράσταση. Κι ένιωσα περίεργα, σαν να γεννάω ένα παιδί κι αυτό να μεγαλώνει και να σκίζει στο σχολείο ενώ είναι παράλληλα κούκλος, με ανησυχίες και περήφανος μεταλλάς.
3. Οι 2000 σελίδες συνολικά από βιβλία που διάβασα στο πλαίσιο της έρευνας για το βιβλίο μου. Κι έπεται συνέχεια, ουφ (κουράζομαι) και αχ (μ' αρέσει).
4. Το ότι πέτυχα ένα πολύ καλό μου φίλο από τα χρόνια της σχολής, 2 φορές, σε 2 διαφορετικές πόλεις, τελείως τυχαία. Το κακό θα τριτώσει εσκεμμένα τώρα που θα κατέβει, θα ανέβει και ο αδερφός, θα μαζευτούμε όλοι οι παλιοί και θα καούμε δίχως αύριο.
5. Το μπλουζοτζαμάρισμα με τον αδερφούλη, λίγο πριν τις διακοπές.
6. Βραδιά παιχνιδιών και αλκοόλης με φίλους και τους γονείς στο σπίτι. Και ναι, οι γονείς αποδείχτηκαν πιο κάφροι από μας.
7. Η συναυλία των Universe217, Down & Out και Small Hours Society στην Κομοτηνή.
8. Ο καφές στη Θεσσαλονίκη με τους Ανιλινίτες μου, όπου κάτσαμε 4 άτομα σε μια κούνια και κουνιόμασταν σαν κολασμένοι. Πάλι καλά που δεν τη σπάσαμε, αλλά αναστατώσαμε ένα ολόκληρο μαγαζί με το σκουριασμένο της κρίτσι-κρίτσι. Και είχε πλάκα.
9. Τα κλασικά κασεράκια στη “Διαδρομή”, απαραίτητη συνοδεία της Paulaner. Ή η Paulaner τελικά συνοδεύει τα κασεράκια;

Μα πάνω από όλα (για αυτό και μπαίνει εκτός λίστας), το ότι είδα τους φίλους μου ξανά, και είδα ότι μεγαλώνουμε, και όχι μόνο αυτό, αλλά μεγαλώνουμε ΩΡΑΙΑ. Σαν καλά κρασιά.

ΚΑΙ ΤΩΡΑ...
1. Περισσότερη έρευνα, περισσότερο γράψιμο, ουφ και αχ!
2. Ανεβοκατεβάσματα Θεσσαλονίκη για τις παραστάσεις. Περισσότερα εν καιρώ.
3. Θα πήξω το μπαλκόνι μου στα φυτά – όσο έλειπα η φύση έκανε το θαύμα της. Η Σολεδάδ το Σολάνουμ απέκτησε παιδιά (βλάστησαν τα κουκουτσάκια από τους σπόρους της), ο βασιλικός Billy The Kid μυρίζει υπέροχα και μου υπόσχεται πεντανόστιμα pesto και ο Ναθαναήλ, ο all-time-classic τηλέγραφος, έφτασε αισίως το ένα μέτρο και θα αρχίζει να ανθίζει σύντομα. Ωστόσο, εξακολουθεί να είναι πράσινος και δεν τον συγχωρώ. Στην οικογένεια θα προστεθούν μια μικρή λεμονιά, μια πορτοκαλιά και από Μάη βουκαμβίλια. Και θα τα βλέπω και θα χαζοχαίρομαι, θα γράφω βλακείες και δε θα με αντέχει κανείς.
4. Θα λιώσω με παλιές, πολύ παλιές, και καλτ, πολύ καλτ, ταινίες τρόμου. (Thanks, Γιωργή!)
5. Παζλ παζλ παζλ. Παζλ, παζλ. Γλυκάθηκα. Όποιος ψήνεται να μαζοχιστεί/βασανιστεί μαζί μου, από όσους με ξέρετε, ας βγάλει φωνή.