29 Απρ 2008

Σκεφτομαι και γραφω - 1993

....ή μαλλον καίγομαι και γράφω;
Δευτέρα δημοτικού ήταν αυτή, οπότε κρίνετε μόνοι σας:)

(note: αν τα δειχνει οπως να 'ναι, καντε κλικ πανω για να τα δειτε σαν εικονα)

Photobucket

Photobucket

Photobucket


Photobucket

Photobucket

Photobucket

Photobucket

Photobucket

Photobucket

Photobucket

Photobucket

Photobucket

Photobucket

5 σχόλια:

InTractor είπε...

Χα χα χα! Χα χα χα!
Η φύση είναι γεμάτη άνθη και φυτά. Να κι ο Ντορεμί. Μπράβο πουλάκι έτσι σε θέλω. Χαρούμενο κι ευτυχισμένο.
Αχ πόσο λαχταρώ να βγει το ουράνιο τόξο.
Όταν δεν είναι άνοιξη πιο πολύ μου αρέσουν τα νιντζάκια και ο τρόμος των κουνελιών, ο ηλεκτρικός αγριοκούνελος.
Αλλά από τις φωνές του Ντορεμί ζαλίστηκα και βούλωσα τα αυτιά μου
και του είπα - Πέτα στου κάμου τη γιορτή πέτα!
Όμως, μόλις ήρθε η μαμά με μαύρισε στο ξύλο.
Έχασες μαμά.
Λιαξ! Πιφ!

InTractor είπε...

*κάμπου

Unknown είπε...

...και μετά μύρισε τσίκνα γιατί σκίστηκε το παντελόνι του σελινοπόλη:P

Ανώνυμος είπε...

:))
Φαινόταν το ταλέντο πάντως ξεκάθαρα από τότε...

Unknown είπε...

Δεν ξέρω αν τότε εθεωρείτο ταλέντο ή φαντασιοπληξία/τρέλα κτλ. Πραγματικά θα ήθελα να είμαι από μια πλευρά να δω την έκφραση της δασκάλας μου όταν τα διάβαζε.

Μόνο υπογραφές έβαζε η κακούργα, ούτε ένα σχόλιο.

:P

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...