Ρωτάτε-Απαντάμε: 14/12/2010

Αγαπητό Πούκα: Γιατί τα πουλιά πεθαίνουν τραγουδώντας;

(Τεμπελχανείο)

Αγαπητό Τεμπελχανείο,

Πραγματικά εκπλήσσομαι με την ερώτησή σου, γιατί είναι κάτι τόσο απλό και κλασικό που κανείς ποτέ δεν το αναρωτήθηκε και δεν το ανέλυσε. Μέχρι τώρα.

Όλα ξεκίνησαν από τους κύκνους. Οι κύκνοι τραγουδούν, λένε, λίγο πριν πεθάνουν, το λεγόμενο κύκνειο άσμα, ένα τραγούδι απαράμιλλης ομορφιάς. Αυτό μας είναι γνωστό από την αρχαιότητα, και λέμε πάντα για έναν καλλιτέχνη ότι γράφει το κύκνειο άσμα του λίγο πριν αποδημήσει εις τόπους χλοερούς. Μόνο τώρα τελευταία έχουμε σταματήσει να το λέμε, καθώς οι καλλιτέχνες είτε έχουν ξεχάσει πως πρέπει να γεράσουν κι αυτοί (βλέπε Rolling Stones) είτε, όσο και να γεράσουν, είναι απέθαντοι και απλά θα περάσουν μετά σε άλλο στάδιο εξέλιξης.

Ας επανέλθουμε, όμως. Προηγουμένως, αναφέρθηκε ότι όλο αυτό ξεκίνησε από τους κύκνους, οι οποίοι τραγουδούσαν ένα δυνατό, υπέροχο, χαρμόσυνο αριστούργημα και μετά έπεφταν σέκος πάνω στην πιο υπέρλαμπρη τρίλια, με το πτηνολαρύγγι τους up to 11. Γιατί, οι κύκνοι στην αρχαιότητα ήταν τα πιο σοφά πλάσματα και ήξεραν ότι ο Άδης ήταν ένας από τους πιο hot προορισμούς. Γιατί να μείνουν στον Άνω Κόσμο, με την οικονομική κρίση, τους πολιτικούς-μαριονέτες ΗΠΑ και Ε.Ε. και τη συνεχή απειλή ενός zombie apocalypse να κρέμεται πάνω από τα κεφάλια τους; Έτσι, όταν καταλάβαιναν ότι ήρθε η ώρα να αφήσουν τον μάταιο τούτο κόσμο, έστηναν πανηγύρι.

( και κέρδιζαν τα Grammy με το τσουβάλι)

'Ολα αυτά έπεσαν στην αντίληψη του διάσημου φιλοσόφου Σωκράτη, ο οποίος κάτι υποψιάστηκε για το awesomeness του Άδη και αφιέρωσε τη ζωή του στο να τσατίζει τους γύρω του για να την κάνει μια ώρα αρχύτερα με ένα κοκτέηλ κώνειο, stirred, not shaken, και έγραψε για αυτό, ή μάλλον, το σφύριξε στο νεαρό Jedi που είχε υπό την προστασία του, τον Platokin Skywalker, ο οποίος το κατέγραψε στο twitter του:

rt @Socrates OMG! Swans are so awesome, they're just dying to sing! #ftw

Tweet στα αγλλικά σημαίνει τιτιβίζω. Κι έτσι ο Platokin Skywalker τιτίβισε, κι έμαθαν όλα τα πουλιά στην Αρχαία Ελλάδα ότι ο Σωκράτης γούσταρε άπειρα τους κύκνους.

Μπορείς να φανταστείς πώς ένιωσαν τα πουλιά. Αν μπορούσαν να το κάνουν οι κύκνοι, γιατί όχι κι αυτά; Έτσι, κάθε είδος, ακόμα και οι τσαλαπετεινοί, οι στρουθοκάμηλοι και οι πιγκουίνοι άρχισαν να τραγουδάνε κι αυτά πριν πεθάνουν. Διοργάνωσαν, κιόλας, διαγωνισμούς-ομαδικές αυτοκτονίες, κάτι σαν τη Eurovision. Κι έτσι βγήκε η φράση “τα πουλιά πεθαίνουν τραγουδώντας”, η οποία έγινε ακόμα πιο γνωστή στα '70s με τις περιπέτειες ενός παπά με μια κοσμική δεσποσύνη (οποιαδήποτε σχέση με το Άγγιγμα Ψυχής είναι συμπτωματική).

Σήμερα, το μόνο απομεινάρι αυτής της έκφρασης είναι οι συζητήσεις στη Βουλή για το μέλλον της Ελλάδας.

Αγαπητή Πούκα,

Ποια η χρησιμότητα του μικρού μας δαχτύλου στα χέρια;

(Άλεξ)

Αγαπητέ Άλεξ,

Ντροπή σου να με ρωτάς εσύ τέτοια πράγματα, από τη στιγμή που μπορείς να βρεις απαντήσεις σε ό,τι θες μέσω του spineal gland σου. Παρόλα αυτά, έκανα αυτό που τεμπέλιασες να κάνεις εσύ και απαντώ.

Το μικρό δάχτυλο, λέγεται αλλιώς και ωτίτης. Αυτό φανερώνει και μια από τις πολλές του χρήσεις, ήτοι να ξύνει κανείς το αυτί του.

Αν θυμάστε (όσοι δε θυμάστε είστε τυχεροί), πολλοί άντρες παλιά συνήθιζαν να αφήνουν το νύχι του μικρού δαχτύλου να μεγαλώσει. Το ξύσιμο ανήκε στην αρμοδιότητα του μικρού δαχτύλου, το οποίο, με το δυσανάλογο νύχι, λειτουργούσε και σαν μίνι φτυάρι, απομακρύνοντας και εξάγοντας ο,τιδήποτε ανεπιθύμητο από την κοιλότητα στην οποία χρησιμοποιείτο.

Αλλά το μικρό δάχτυλο έχει κι άλλες χρήσεις:

• Χρησιμοποιείται από τους καλαθοσφαιριστές για να τραυματίζονται και να παίρνουν ρεπό.

• Υπάρχει για να θεμελιώνεται αντιστοιχία μεταξύ δακτύλων χεριών και ποδιών.

• Αποτελεί μέσο σύγκρισης (π.χ. Ο Α δεν φτάνει τον Β ούτε στο μικρό του δαχτυλάκι.) και κατηγορίας ("δεν κούνησες ούτε το μικρό σου δαχτυλάκι").

• Κάνει τα δάχτυλα των χεριών 5, που είναι ο πιο awesome αριθμός, μετά το 9000, το 11 και το 23. Έτσι το χέρι σου αποκτά αξιοθαύμαστη συμμετρία when you give the finger.

• Δίνει χρησιμότητα στη φράση “μετριέται στα δάχτυλα του ενός χεριού”, καθώς το 4 ουδέποτε θεωρήθηκε αξιοπρεπής αριθμός συνόλου.

• Είναι το δάχτυλο του αέρα, σύμφωνα με κάποιες σχολές γιόγκα.

• Εκεί καταλήγει ο μεσημβρινός της καρδιάς στο βελονισμό.

• Κάνει το πιάσιμο του φλιτζανιού του τσαγιού είτε αριστοκρατικό είτε αγροίκο, ανάλογα πώς πιάνεις το φλιτζάνι.

• Χωρίς μικρό δάχτυλο δεν μπορείς να παίξεις σωστά τρομπέτα.

• Σε αυτό αντιστοιχεί η ωλένη, βασικό οστό του πήχυ του χεριού και απαραίτητη προϋπόθεση να μην μοιάζει το χέρι σου με του Σάουρον, όταν του το έκοψαν για να πάρουν το Ένα Δαχτυλίδι.

  
  

  
  

ΠΡΟΣΟΧΗ: Επειδή έχω χαθεί λίγο με τα μηνύματα στο Φέησμπουκ, παρακαλείστε, όσοι θέλετε να υποβάλλαετε ερωτήσεις, να το κάνετε μέσω σχολίων εδώ. Ευχαριστώ! =)